" دوس داشتن " هم مثه خیلی چیزا ، پس دادن تاوان خودش رو داره !
تاوانشم اینه که فرقی نداره که کِی باشه و کجا باشی ...
هر زمان و مکانی که باشی دلت همیشه تنگ میشه !
و چقد قشنگه وقتی بفهمی که دل کسی که دلت براش تنگ میشه
هم برات تنگ بشه ! ... این میشه زیباترین نوع پس دادن تاوان !
پی نوشت : قبلن شب های قدر ، دعای جوشن کبیر رو میخوندم !
اما نمیدونم چرا امسال فقط دوس دارم بشنوم ...
اونم از حرم امام رضا ... خیلی میچسبه ...