این چند روزا دارم به این فک میکنم
که اگر ارشد قبول نشم ( که عمرن با این اوضاع درس خوندن قبول شم ! )
باید حدود 2 سال دیگه برم سربازی !
این یعنی اینکه :
باید کچل کنم تا خدای نکرده نگن رفته خدمت کنه به مملکت بچچه سوسول از کار در اومد !
باید بی خیال کل زندگی و تفریحات جانبی اون بشم تا از الان برای خونه ی بخت آماده بشم !
باید زیر نظر یه آدم بی سواده مفنگی کلاغ پر برم تا از الان یاد بگیرم تو سری خور بار بیام !
باید ساعت 9 شب بخوابم و 6 صبح پاشم تا یهویی نماز صبحمون قضا یا غذا نشه !
باید تیر اندازی یاد بگیرم تا آمریکا حمله کرد بزنم خواهر مادرشو یکی کنم !
و هزار تا باید های دیگه که به قول قدیمی ها آدمو " مرد " میکنه ...
اما جدای از مرد شدن و این حرفای کلیشه ای ، یکمی نگرانم .
نگران از اینکه 2 سال زندگیم تلف میشه ... بدون اینکه بخوام از اون لذتی ببرم !
پی نوشت ! : خیلی ها بهم میگفتن بیا برو عضو بس/یج شو ، از سربازیت کم میشه ها !
...
( به دلایل امنیتی از گفتن ادامه ی پی نوشت معذوریم ! )