ز بعد ما نه غــــــــــــــــــــزل نی قصیده می ماند
ز خــــــــــــامه ها دو سه اشکِ چکیده می ماند
در این چمن ، به چه وحشت شکسته ای دامن
که میروی تو و رنگ پــــــــــــریـــــــــــده می ماند
" بیدل دهلوی "